Υπέροχο βίντεο: Αν ο Άη Βασίλης ήταν άστεγος θα τον έβαζες σπίτι σου;

Μία υπέροχη προσπάθεια από τη Ξάνθη για να αδείξει το πραγματικό πνεύμα των Χριστουγέννων.

Η μοναδικής ομορφιάς, ακόμα και τις ημέρες των Χριστουγέννων, ακόμα και άδεια λόγω του lockdown, παλιά πόλη της Ξάνθης, αποτέλεσε το ιδανικότερο σκηνικό για την μικρού μήκους ταινία που γύρισαν ο Γιώργος Κράλλης, ο Παναγιώτης Γεωργίου και ο Διαμαντής Τοτίεφ, θέλοντας έτσι να στείλουν το μήνυμα ότι ακόμα και αυτές τις δύσκολες μέρες δεν πρέπει να ξεχνάμε την ανθρωπιά και την αγάπη.

Πρόκειται για μια σύγχρονη χριστουγεννιάτικη ιστορία με τίτλο «A taste of Christmas» οι δημιουργοί της οποίας, δεν αναμένουν κάποιο υλικό αντάλλαγμα. Στόχος των δημιουργών της είναι μιλήσουν με λόγια καρδιάς τονίζοντας ότι πρέπει να επιλέγουμε και να κρίνουμε τους ανθρώπους όχι από την εμφάνισή τους αλλά από τα όσα προσφέρουν. Από τη χαρά που δίνουν μέσα από τις πράξεις τους.

Στην μόλις δυο λεπτών χριστουγεννιάτικη ιστορία ο Άγιος Βασίλης, μεταμορφώνεται σε έναν γενειοφόρο φτωχό διαβάτη, που σέρνει τα βαριά βήματά του στα λιθόστρωτα σοκάκια της παλιάς πόλης, χτυπώντας πόρτες και αναζητώντας εκείνους που θα τον φιλοξενήσουν, εκείνους που θα του ανοίξουν την καρδιά τους και το σπίτι τους. Όταν η οικογένεια της μικρής Μελίνας τον προσκαλεί, μετά από δική της παρότρυνση να έρθει στο δικό τους και το μικρό και απλό σπίτι τους μεταμορφώνεται σε μια όαση αγάπης και θαλπωρής. Καθώς ολοκληρώνεται η ιστορία στο κόκκινο φόντο ξεπροβάλει το διαχρονικό μήνυμα «judge less, love more», (κρίνετε λιγότερο, αγαπάτε περισσότερο).

«Τον Άη Βασίλη όπως τον ξέρουμε, σχεδόν όλοι, θα τον βάζαμε στο σπίτι μας. Εάν όμως εμφανιζόταν ως ένας άστεγος που χρειάζεται τη βοήθειά μας, θα κάναμε το ίδιο;», αναρωτιέται ο Γιώργος Κράλλης στη δημοσίευση που συνοδεύει την ιστορία του. Το συγκεκριμένο βίντεο αποτελεί την πρώτη προσπάθεια του γραφίστα και 3D animator από την Ξάνθη, να δημιουργήσει μια χριστουγεννιάτικη ιστορία.

Οι δύσκολες αυτές μέρες οι δημιουργοί της ταινίας έβαλαν τα δυνατά τους και παρά τους περιορισμούς των μετακινήσεων και τις αντικειμενικές δυσκολίες που υπήρχαν κατάφεραν να δημιουργήσουν την όμορφη χριστουγεννιάτικη ιστορία. Η ζεστή και συγκινητική ιστορία ανέβηκε στο κανάλι του κ Γιώργου Κράλλη, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να στείλουν σε γνωστούς και φίλους, μέσα από το διαδίκτυο το δικό τους μήνυμα αγάπης αυτές τις άγιες μέρες.

Οι δυσκολίες του lockdown δεν τους πτόησαν
Όπως εξηγεί ο Γιώργος Κράλλης μιλώντας στ ΑΠΕ – ΜΠΕ «οι δυσκολίες δεν στάθηκαν εμπόδιο να δημιουργήσουμε κάτι όμορφο», αφού καταφέραμε με πολύ όρεξη, υπομονή και επιμονή να τις ξεπεράσουμε, στέλνοντας ένα μήνυμα προς όλους «να κρίνουμε λιγότερο και να αγαπάμε περισσότερο».

«Όλα ξεκίνησαν», τονίζει, «πριν από είκοσι περίπου μέρες όταν ο φίλος Παναγιώτης Γεωργίου από τη Θεσσαλονίκη, μου ζήτησε να φτιάξουμε μια χριστουγεννιάτικη ιστορία. Το σκέφτηκα λιγάκι και του είπα πως είναι σχεδόν αδύνατον να ετοιμάσουμε σενάριο, να βρούμε τις τοποθεσίες, αλλά και τα άτομα που θα φαίνονται στο εν λόγω βίντεο και όλα αυτά να γίνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, μη ξεχνάμε, πως έχουμε απαγόρευση κυκλοφορίας μετά τις εννέα το βράδυ».

«Σκεφτόμουνα», συνεχίζει ο ίδιος, «να δώσω αρνητική απάντηση γιατί οτιδήποτε και αν κάνεις με τόση πίεση χρόνου και χωρίς καλό υπολογισμό, πολλά μπορούν να πάνε στραβά και φυσικά να γίνουν αρκετά λάθη οπότε το τελικό αποτέλεσμα να μην είναι το αναμενόμενο. Ευτυχώς, είχα την πολύτιμη βοήθεια του φίλου και φωτογράφου Διαμαντή Τοτίεφ. Ο Διαμαντής, με βοήθησε στο concept, να βρούμε τις τοποθεσίες, να βγάλουμε τις σχετικές άδειες από τη γενική γραμματεία Πολιτικής Προστασίας και φυσικά να σκεφτεί όλες τις λεπτομέρειες όπως τους χορηγούς μας στην Ξάνθη, το café που μας φιλοξένησε, το ζαχαροπλαστείο που μας πρόσφερε τα γλυκά».

Πάντως, σε αυτή την ιδιαίτερα συγκινητική σύγχρονη χριστουγεννιάτικη ιστορία την ….παράσταση δεν κλέβει ο συμπαθέστατος Αη Βασίλης που ως άλλος ταπεινός γέροντας υποδύεται πετυχημένα ο Παναγιώτης Γεωργίου, αλλά η μικρή Μελίνα Γραμματοπούλου, το πεντάχρονο κοριτσάκι της ιστορίας, που μπορεί να δυσκολεύτηκε στην πρώτη της συμμετοχή, αλλά τελικά αποδεικνύει πως δεν υπάρχει τίποτα πιο αγνό και καθάριο από το παιδικό χαμόγελο. Ένα χαμόγελο που “γράφει” την ελπίδα, την αισιοδοξία και τη χαρά.