Βασίλης Λύκος : Ο συστηματοποιημένος αφανισμός των αγροτών

Ο δρ. Ολοκληρωμένης Περιβαλλοντικής Διαχείρισης του Πανεπιστημίου Κρήτης, Βασίλης Λύκος , εξηγεί στον 98.4 γιατί οι αγροτικές κινητοποιήσεις σε όλη την Ευρώπη, είναι πλέον αγώνας επιβίωσης και ταυτόχρονα ανεξάρτητα από την έκβαση του, το πιο ηχηρό μήνυμα της αυξανόμενης κοινωνικο-οικονομικής δυσφορίας των λαϊκών στρωμάτων και ιδιαίτερα των μικρομεσαίων , που στο παρελθόν λειτουργούσαν ως σταθερά του κοινωνικού αμορτισέρ, αλλά πλέον εξαϋλώνονται. Όπως σημειώνει , οι  αγρότες στην Ευρώπη βρίσκονται σε διαρκείς κινητοποιήσεις. Το Παρίσι βρίσκεται σε πολιορκία.

Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί βλέπουν τρομοκρατημένοι το κύμα διαμαρτυριών να υψώνεται ως τσουνάμι από την Καρδίτσα μέχρι το Παρίσι και από τη Βαρσοβία μέχρι το Βερολίνο, τις Βρυξέλλες και το Δουβλίνο. Με πρόσχημα τα καιρικά φαινόμενα οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών υιοθετούν ακρίτως κάθε τρελό-ακραίο σενάριο πιέζοντας για εκμηδένιση της αγροτικής και ζωϊκής παραγωγής. Πως θα πειστεί ο Γάλλος παραγωγός γάλακτος και τυριού πως πρέπει να σταματήσει να παράγει για να μην επηρεασθεί το κλίμα και να εισάγεται γάλα σε σκόνη από την Αργεντινή; Ή οι κτηνοτρόφοι να σφαγιάσουν τα ζώα τους για να τρώμε τεχνητό κρέας και έντομα χάριν του κλίματος; Στη ρίζα του φαινομένου είναι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και η “αδελφή” τους παγκοσμιοποίηση, με τη μετανάστευση της βιομηχανικής παραγωγής σε χώρες με μικρότερο κόστος εργασίας και στην εντεινόμενη ανισοκατανομή του πλούτου προς όφελος μίας διεθνούς ολιγαρχίας του χρήματος. Ο κ. Λύκος , αναλύει μια ευρύτερη εικόνα για  τα μέγα προβλήματα της υπαίθρου όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη.

Η ερημοποίηση της γης και η συνεχιζόμενη εγκατάλειψη της μέσα από απαλλοτρίωση από μεγάλες εταιρείες που αγοράζουν γη και την κρατάνε οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια, στον αφανισμό της αγροτικής παραγωγής και στην επικείμενη επισιτιστική επισφάλεια.

Κάποτε λέγαμε πως εξάγουμε μόνο πορτοκάλια, τώρα δεν εξάγουμε ούτε αυτά! Υπάρχει και ήδη εξυφαίνεται, ένα σχέδιο υποανάπτυξης & ερημοποίηση της υπαίθρου. Ο έλεγχος του νερού, η ιδιωτικοποίηση του μέσα από το δήθεν ενιαίο της διαχείρισης υδάτων ανά περιφέρεια με συμπράξεις του ιδιωτικού τομέα που θα έχει το λογισμικό,  άρα και τον έλεγχο του ποιος, πως , πόσο και για ποιες καλλιέργειες θα το χρησιμοποιεί , συντείνουν στην εξαφάνιση προς όφελος των big farms και της βιομηχανοποιημένης τροφής που θα ελέγχεται από μεγάλες πολυεθνικές αλυσίδες τροφίμων.