Β. Λύκος: “Λαός που χάνει τη λαλιά του θα κλαίει τα παιδιά του”

O Δρ. Ολοκληρωμένης Περιβαλλοντικής  Διαχείρισης, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης , Βασίλης Λύκος, σε μια συζητήση στον 98.4 για την πολύπλευρη κρίση που βιώνει η Ελληνική κοινωνία, με επιτομή της διάλυσης του κράτους, το δυστύχημα στα Τέμπη.

Όπως λέει, για άλλη μια φορά συνέβη το ίδιο: οι νεκροί δικοί μας, τα κέρδη των φίλων τους, ιδιωτικοποιήσεις παντού, βιτρίνα μόνο, μίζες και διαφθορά παντού, ατιμωρησία παντού. Μένει να δούμε αν θα υπάρξουν πολιτικές και ποινικές ευθύνες. Και πολιτική ευθύνη δεν σημαίνει παραιτούμαι τώρα για να ξαναείμαι βουλευτής και Υπουργός μετά.

Η Ελλάδα του «πάμε κι όπου βγει» όπου όλοι εμείς οι φτωχοί «ιθαγενείς» θα ζούμε από τύχη θρηνώντας τα παιδιά μας

Για άλλη μια φορά θα φταίει για τους νεκρούς του κορωνοιού η ατομική ευθύνη, για τις φωτιές στην Εύβοια οι θυελλώδεις άνεμοι των… 0-2 μποφόρ που άλλαζαν διαρκώς κατεύθυνση, για τις πλημμύρες στο Λήλαντα η κλιματική κρίση, για τις υποκλοπές κάποια ξένη εταιρία και τώρα για την ανείπωτη αυτή τραγωδία στα Τέμπη, με την εκατόμβη νεκρών, φταίει ΜΟΝΟ ο blue tooth Σταθμάρχης, το ανθρώπινο λάθος…

Οι απανωτές κρίσεις τελευταία, πέρα από τις συστημικές αλλαγές που έχουν επιφέρει στις κοινωνίες, έχουν οδηγήσει σε μια τεράστια υπερσυσσώρευση κεφαλαίων από τους λίγους στους πολλούς. Εξού και η πληθωριστική κρίση. Μεγάλα ποσά μεταφέρονται από το δημόσιο χώρο των πολλών στον ιδιωτικό χώρο των λίγων και ειδικά όταν πρόκειται για μονοπώλια… Το είδαμε με την υγεία, την παιδεία, την ενέργεια την τροφή και τώρα το βλέπουμε με τις σιδηροδρομικές μεταφορές και οσονούπω το νερό. Όμως κάθε φορά που το δημόσιο συρρικνώνεται, άλλο τόσο συρρικνώνεται και η δημόσια ασφάλεια . Ακριβώς γιατί η ασφάλεια, δηλαδή το ελάχιστο κοινωνικό επίπεδο ομαλής διαβίωσης όπου μπορεί να αυτοπραγματωθεί ο άνθρωπος, έχει κόστος, όπου όταν αυτό γίνεται “αγοραίο” κανείς δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει γι’ αυτό… ακριβώς γιατί η ανθρώπινη ζωή ως εμπόρευμα, όπως κάποια ελίτ  θέλει να είναι πια, καθίσταται πάμφθηνη…