Β. Λύκος : ” Ελλάδα… Ό,τι πάρετε 100″

Ο δρ. Ολοκληρωμένης Περιβαλλοντικής Διαχείρισης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και περιφερειακός σύμβουλος στη περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας , Βασίλης Λύκος, σε μια συζήτηση στον 98.4 , για τις μεγάλες αλλαγές παγκόσμια που επιταχύνει περαιτέρω η νέα πολιτική πραγματικότητα στις ΗΠΑ , με παγκόσμιες προεκτάσεις.

Όπως λέει, οι Αμερικανικές εκλογές με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όσο κι αν διαφωνούμε με την προσωπικότητα Τραμπ, τουλάχιστον έτσι όπως μας την έχουν παρουσιάσει τα καθεστηκυία μέσα, αλλάζει το ρου της ιστορίας του Πλανήτη. Από την χρηματοπιστωτική Οικονομία και τις διάφορες φούσκες που είναι έτοιμες να σκάσουν και διψάνε για φρέσκο αίμα χωρών και ειδικά και μέσα από την τελευταία στροφή στην Πολεμική Οικονομία, μεταβαίνουμε στην πραγματική Οικονομία και τον επαναπατρισμό Βιομηχανιών.

Πράγμα καθόλου εύκολο , λέει ο κ. Λύκος, αν σκεφτούμε ότι το deep state των ΗΠΑ ανθίσταται σθεναρά. Αρκεί να σκεφτούμε ότι για τον πόλεμο στην Ουκρανία έχουν επενδυθεί περίπου 41 τρις ενώ η Ευρώπη έχει μπει ήδη στην επένδυση 800 δις ώστε να θωρακιστεί αμυντικά για έναν επικείμενο πόλεμο με τη Ρωσία. Και η Ελλάδα ως παρατηρητής των εξελίξεων εξακολουθεί να επενδύει σε πολιτικές πράσινης ανάπτυξης και απανθρακοποίησης σύμφωνα με τα κελεύσματα των ξένων επενδυτών που ζητούν να κάνουν επενδύσεις με δικά της, δανεικά χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Τα πάντα εδώ πια εκποιούνται ακόμη και φυσικά μονοπώλια σε ξένους επενδυτές, που κερδοσκοπούν στην Ελλάδα αλλά τα κέρδη τους τα βγάζουν έξω σε φορολογικούς παραδείσους τύπου νησιών Κέυμαν και Μάρσαλ.

Κι έτσι το ΑΕΠ της Ελλάδας βασίζεται στον τζόγο, στα supermarkets και τις υπηρεσίες όταν κάθε χρόνο χάνουμε 30 δις από εισαγωγές προϊόντων και κυρίως αγροτοδιατροφικών. Και στο καθοδικό αυτό σπιράλ , υποστηρίζει ο Βασίλης Λύκος, ακόμη ψάχνουμε εκείνες τις πολιτικές φωνές που θα αντιταχθούν απέναντι σε αυτή τη δικτατορία των αγορών που αντιμετωπίζουν την Ελλάδα ως ένα Ελ Ντοράντο επενδύσεων που ολόκληρα κομμάτια γης αφελληνίζονται μπιρ παρά προκειμένου να σωθούν οι φούσκες ξένων χαρτοφυλακίων μαζί με τις υπεραποδόσεις τους.

Όμως εδώ βάλλεται ο αγροτικός κόσμος, η μεταποίηση, η παραγωγή ενέργειας και όλοι οι εναπομείναντες βιομηχανικοί κλάδοι. Έτσι στο τέλος της ημέρας μάλλον θα έχει παραμείνει ένας χώρος και όχι μια Χώρα με εθνολογικά, κοινωνιολογικά, πολιτιστικά και πολιτικά χαρακτηριστικά…