Σωτήρης Ρούσος : Τα Γεωπολιτικά παίγνια και η Διπλωματία που είναι συνομιλίες και όχι “παλλικαριές”

Ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Πελοπονήσσου , Σωτήρης Ρούσος, επιστημονικός υπεύθυνος του Κέντρου Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών, στο ίδιο Πανεπιστήμιο, εξηγεί στον 98.4, γιατί  κατά την γνώμη του, ο δρόμος για μια εκεχειρία στην Ουκρανία, παρά τις γέφυρες επικοινωνίας που έχουν πυκνώσει , μεταξύ ΗΠΑ- Ρωσίας , δεν είναι κοντά. Αυτό κυρίως για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους σε Ρωσία και Ουκρανία. Αναλύει τον αναβαθμισμένο φαινομενικά τουλάχιστον διαμεσολαβητικό ρόλο της Τουρκίας, για την οποία σημειώνει ότι θα επιχειρήσει αυτό να το αξιοποιήσει σε όποιο μέτωπο δει ότι οι πιέσεις της αποδίδουν, από το Κουρδικό και την Συρία, ως την Κύπρο και τις σχέσεις με την Ελλάδα. Θεωρεί διπλωματικά, λάθος την αντίδραση του Έλληνα ΥΠΕΞ, να αποχωρήσει χωρίς να συναντήσει την ΥΠΕΞ της χώρας στη Τρίπολη της Λιβύης, ακόμη κι αν υπήρξε μεθόδευση από την πλευρά της . Όπως τονίζει, διπλωματία σημαίνει συνομιλίες ακόμη και επώδυνες και όχι παλλικαριές. Από την στιγμή που αυτή η  μεταβατική κυβέρνηση αναγνωρίζεται διεθνώς, όχι βέβαια για να υπογράφει παράνομες συμφωνίες όπως αυτή με την Τουρκία, αλλά αναγνωρίζεται, την συναντάς, της καταγγέλλεις  τις παρανομίες και δεν χάνεις την ευκαιρία να μιλήσεις και με τον Πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου της Λιβύης, έστω κι αν θα είναι επώδυνες οι συνομιλίες, αυτό σημαίνει διπλωματία. Μια συνάντηση με την ΥΠΕΞ της Τρίπολης, δεν σημαίνει και αναγνώριση των παρανομιών που έχει υπογράψει, ίσα- ίσα που αυτό θα έπρεπε σε αυστηρό τόνο να τις υποδείξει με δηλώσεις  και για συνέπειες , όπως στα Κοινοτικά κονδύλια. Ο κ. Ρούσος, αναφορικά με την Ανατολική Μεσόγιεο, σημείωσε ότι την ώρα που η Τουρκία εκδηλώνει μια υπερδραστηριότητα ενεργειών, η Ελλάδα δεν μπορεί να εμφανίζεται σε αμυντικό- παθητικό ρόλο και να μην αναλαμβάνει πρωτοβουλίες με τις χώρες της Μεσογείου σε διάφορα πεδία.