Μέτρα Περιοριστικά και το νέο αφήγημα για τα κρούσματα

Στην σημερινή ανάλυση του 98.4 στην εκπομπή του Γ.Σαχίνη , για την έξαρση της πανδημίας εκ νέου, τονίστηκε αρχικά  σήμερα εκτός από το θέμα των στοιχείων και της αναξιοπιστίας τους, τη σύγχυση που προκαλούν, το γεγονός ότι έτσι όπως παρατίθενται όχι μόνο δεν δίνουν εικόνα, αλλά επιπλέον αποκλείουν – κι αυτό είναι το πιο βασικό – κάθε είδους επεξεργασία, προστίθενται πλέον και το θέμα της ανεπίκαιρης και καθυστερημένης λήψης μέτρων.Ωστόσο δεν φτάνει όμως μόνο αυτό.Είναι ανεπαρκή δεδομένου ότι:- δεν κλείνουν τα νυκτερινά, δεν περιορίζουν καν τη μεταδοτικότητα και δεν επιχειρούν να κλείσουν το δρόμο στις μεγάλες συρροές – δεν περιλαμβάνουν ούτε περιλάμβαναν το τεστιγκ, την ιχνηλάτηση επαφών, απομόνωση κρουσμάτων και επαφών, επιδημιολογική και γον/κη επιτήρηση κλπ κλπ. Αυτά όλα έπρεπε να αποτελούν μόνιμα μέτρα. Για άλλη μια φορά  λαμβάνονται καθυστερημένα ΜΟΝΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΑ . Οι διαχειριστές της πανδημίας και σε επιστημονικό επίπεδο , άφησαν να εξελιχθεί η κατάσταση και να φτάσει σε σημείο ανεξέλεγκτο, στην ουσία κατάργησαν από μόνοι τους το τεστιγκ  και όλα τα άλλα , με ανοιχτό και διαρκές το ερώτημα ,  αφού πλέον έχουμε να κάνουμε με πλημμυρίδα κρουσμάτων τόσα που δεν τα προλαβαίνουμε καν πως είναι δυνατόν να σπάσουν οι αλυσίδες και να γίνει επιδημιολογική  και γονιδιωματική επιτήρηση ; Έτσι όμως , επί της ουσίας  βάζουν τα μέτρα που έπρεπε να πάρουν και δεν πήρανε σε ΑΧΡΗΣΤΙΑ.

Στο δεύτερο μέρος της ίδιας ανάλυσης, ότι η αλλαγή με την μείωση χρόνου σε 5 ημέρες της καραντίνας σε ασυμπτωματικούς με «Όμικρον» με βάση και τις νέες οδηγίες του CDC, θα έχει τεράστιες συνέπειες στην εξέλιξη της πανδημίας.

Πρόκειται για μια αλλαγή στη τακτική αντιμετώπισης, που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη.  Η νέα κατάσταση που παρουσιάζεται ως δήθεν μείωση του χρόνου απομόνωσης, δεν έχει καμία σχέση με την καλόπιστη εξήγηση που δίνεις, ότι δηλαδή πρόκειται για μια προσαρμογή επειδή η μεταδοτικότητα της Όμικρον είναι εξαιρετικά μεγάλη, η διασπορά τεράστια, άρα έχουμε να κάνουμε με μια πλημμυρίδα κρουσμάτων, επομένως το τεστ, ακόμη και η ιχνηλάτηση, δεν έχει την ίδια χρησιμότητα, όπως προηγούμενα. Αυτό είναι ένα καλό σενάριο και μια εξήγηση που τους δίνει συγχωροχάρτι.Ο τρόπος με τον οποίο μπαίνει το ζήτημα δεν είναι ο χρόνος απομόνωσης, αλλά το ότι αμφισβητεί στην ουσία το βασικό κριτήριο καθορισμού του πιθανού κρούσματος.Συγκεκριμένα παύει να είναι η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ή ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ αναζήτηση ή η ανίχνευση για το εάν κάποιος έχει προσβληθεί από τον ιό, μέσω του εργαστηριακού ελέγχου, μέσω μιας ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ εξέτασης, έστω και σελφ τεστ και το κριτήριο γίνεται αυτομάτως η εκδήλωση των συμπτωμάτων, δηλαδή η ίδια η νόσος από μόνη της. Παύει να ισχύει έστω και στο ελάχιστο η λογική της πρόληψης αλλά και της αποφυγής της μετάδοσης, το σπάσιμο των αλυσίδων μετάδοσης κλπ. Περνάμε σε μια άλλη τακτική: το τεστιγκ το ξεχνάμε, γιατί ποιος θα μιλάει σε λίγο γι αυτό, μιας και εντέχνως επικεντρωνόμαστε στη νέα κατάσταση, δηλαδή ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΚΡΟΥΣΜΑ.