Η «Γύρα» του Μάνου Παπαδάκη

Επιστρέφει δισκογραφικά ο Μάνος Παπαδάκης μ’ ένα album γεμάτο μουσική, στίχους, τέχνη κι ουσία. Και θα μου πείτε, έτσι δεν είναι οι δίσκοι συνήθως; Έτσι θα’ πρεπε να’ ναι, είναι η απάντηση. Όμως στην εποχή μας, όπου όλα γίνονται στο πόδι και με το βλέμμα στο «τώρα» το «θα’ πρεπε» από το «έγινε» απέχει παρασάγγας. Ευτυχώς υπάρχουν κι εξαιρέσεις. Κι ο Μάνος Παπαδάκης, όχι γιατί είναι φίλος μου κι υπερβάλλω γι’ αυτόν, ανήκει στις εξαιρέσεις. Που ψάχνουν, που προσπαθούν, που θυσιάζουν, που βασανίζονται, που επιμένουν.. Και το καταλαβαίνει κανείς ακόμη – ακόμη κι από το σχήμα που έχουν τα album του.

Το προηγούμενο, «Ο συμβολικός αριθμός 3», είχε σχήμα τρίγωνο. Το καινούριο, που αναμένεται να κυκλοφορήσει το επόμενο δεκαήμερο θα έχει σχήμα .. γύρας! Δέκα τραγούδια, που ακούστηκαν για πρώτη φορά σήμερα στο Ράδιο98,4 και στην εκπομπή μου (μεγάλο δώρο μου’ καμες πάλι φίλε μου και πολύ σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό), περιλαμβάνει η «Γύρα». Δέκα τραγούδια, το καθένα απ’ αυτά μια αυτοτελή ιστορία που όμως, αν κανείς τα αποκωδικοποιήσει και τα βάλει σε σειρά, θα ακούσει της ψυχής του Μάνου το αφήγημα. Ακόμη κι εκείνα που δεν έγραψε ο ίδιος. Ακόμα κι εκείνα που άλλοι έγραψαν, είναι σαν να γράφτηκαν γι’ αυτόν. Το ύφος του album δεν απέχει από το «δικό» του.

Παράδοση και ροκ, σύγχρονο και παλιό μαζί σε απίθανη αναλογία. Μόνο που αυτή τη φορά κάνει και μια .. «υπέρβαση»! Ανάμεσα στα κομμάτια θα βρείτε κι ένα με τίτλο « Θα’ θελα να μουνα». Το υπογράφει η (μεγάλη) Βάσω Αλαγιάννη. Να το ακούσετε και θα με καταλάβετε. «το φοβήθηκα κι εγώ», μου είπε. «Αλλά τέτοια τιμή που μου’ κανε η κ.Αλαγιάννη πώς να μη ξεπεράσω τον δισταγμό;» αναρωτήθηκε. Και καλά έκανες και τον ξεπέρασες Μάνο! Είναι, σόρυ για την έκφραση, κομμάταρος! Κι έχει κι άλλα τέτοια το album!Ακούστε το «Χρόνο». Δώστε βάση στο «Αλάτι και νερό». Τσεκάρετε τα «Ρολόγια» (Ένα κόλλημα με το χρόνο το έχει ο Παπαδάκης, επακόλουθο φαίνεται της επιστήμης του). Από τις συναυλίες του περασμένου καλοκαιριού εγώ είχα διαλέξει το «Μη και δεν». Ακούστε το. Όπως και το «Αυτό είναι ζωή». Κι όλα δηλαδή. Ακούστε τα. Κι «ακούστε» τα.

Και βέβαια, το πιο δικό «μας»/του τραγούδι, το «Παζλ» που έπαιξε στους τίτλους μιας ταινίας μικρού μήκους με θέμα τον αυτισμό (Όλα τα κομμάτια μαζί) κι αποτέλεσε τη δική μου πτυχιακή εργασία. Αχ! Ας είναι αυτό, το κομμάτι που έλειπε από το παζλ της αναγνώρισης και της καθιέρωσης κεντρικά κι όχι μόνο στον τόπο μας που και σου αξίζει κι έχεις τόσο δουλέψει για να κατακτήσεις Μάνο!

Όλο το album κι άλλα πολλά τραγούδια δικά του κι άλλων αγαπημένων του, θα τα ακούσετε στα live του Μάνου. Γιατί και φέτος θα βγει στη «γύρα» και κάπου θα τον πετύχετε!

Α! και για να μην το ξεχάσω: Ο Παπαδάκης κι οι συνεργάτες του στα live φέτος αποφάσισαν να μη βάλουν εισιτήριο. Για να μπορούν όλοι να τα παρακολουθήσουν. Για να φτάσει η μουσική τους, η δουλειά τους σε όλους. Παραδίπλα ωστόσο, θα υπάρχει πωλητήριο των δίσκων του για όποιον θέλει να στηρίξει την προσπάθεια. Έντιμο εν έτη 2018. Πράξτε τα δέοντα.