Η Επιστροφή και η «Ζωή»

Υποκλίνεσαι στους κύκλους της.
Τη σέβεσαι για να σε σεβαστεί.

«Το πρώτο ταξίδι μιας Caretta caretta από την αμμουδιά όπου σκάει το αυγό της μέχρι την ακροθαλασσιά είναι και το σημαντικότερο της ζωής της. Στηρίζεται στο ένστικτο και το DNA της για να βρει τον προσανατολισμό της. Μόνο αν τα καταφέρει την πρώτη φορά θα ξαναγυρίσει μετά από μερικές δεκαετίες στην ίδια παραλία για να γεννήσει τα μικρά της και να διαιωνίσει το είδος της».

 

Πέρυσι σας παρουσίαζα παραλίες στα νότια της Κρήτης όπου ντόπιοι κι επισκέπτες, ανυπομονούσαν τα λιλιπούτεια χελωνάκια καρέτα – καρέτα να βγουν από το αβγό τους σε ώρα που θα ήταν παρόντες ώστε να τα οδηγήσουν στη θάλασσα.

Είναι εκείνοι που με κάθε τρόπο ακολουθούν τις οδηγίες των ειδικών ξέροντας ότι το ποσοστό που επιβιώνει είναι μικρό. Μόνο 1 στα 1000 χελωνάκια θα επιβιώσει για να ενηλικιωθεί! Η έξοδός τους από τη φωλιά συνήθως γίνεται αργά το απόγευμα ή νωρίς το χάραμα. Τα μικρά προσανατολίζονται από τον φωτεινότερο ορίζοντα που συναντούν. Η πορεία τους στη ζωή ξεκινά με πολλούς εχθρούς όπως καβούρια, γλάρους, ψάρια, τρωκτικά αλλά και κινδύνους όπως οι ανθρώπινες δραστηριότητες στις παραλίες και στη θάλασσα.

 

Φέτος η ώρα έφθασε σε αυτό τον αέναο κύκλο «Ζωής», στις ίδιες παραλίες, με την περίοδο της ωοτοκίας να ξεκινά Μάιο και να ολοκληρώνεται Οκτώβριο.
Οι φωλιές οριοθετήθηκαν και ο χρόνος κυλά αντίστροφα καθώς τα αυγά βρίσκονται ήδη μέσα στην άμμο.
«Η χελώνα σκάβει τη φωλιά με τα πίσω της πτερύγια της σε αμμώδεις παραλίες, σε βάθος περίπου 60 εκατοστών. Σε κάθε φωλιά φιλοξενούνται μέχρι και 120 αυγά, τα οποία εκκολάπτονται για 55 περίπου ημέρες. Το φύλο των νεοσσών καθορίζεται από τη θερμοκρασία μέσα στη φωλιά. Γι’αυτό και η φυσική ποιότητα της άμμου είναι εξαιρετικά σημαντική ώστε να μην επηρεάζονται οι πληθυσμοί και η κατανομή τους».

Ευχαριστώ τους καλούς μου φίλους για την ευαισθησία τους και το φωτογραφικό υλικό που μας έστειλαν από τις παραλίες του Τυμπακίου.