Γιάννης Βαληνάκης : Η Διακήρυξη της Αθήνας , συνέχεια της Μαδρίτης του 1997

Η «Διακήρυξη της Αθήνας» το 2023 , μέσα από ένα παραλληλισμό των δύο κειμένων που είναι πολιτικά και όχι νομικά – δεσμευτικά κείμενα, αποτελεί μετεξέλιξη της  Συμφωνίας της Μαδρίτης του 1997 και των πολιτικών που αυτή παρήγαγε με την “αναγνώριση ζωτικών συμφερόντων της Τουρκίας στο Αιγαίο” . Αυτό τονίζει μεταξύ άλλων στον 98.4 ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Αθηνών και άλλοτε Υφυπουργός Εξωτερικών, Γιάννης Βαληνάκης. Όπως σημειώνει , δεν μπορεί να μοιραστεί την χαρά και την αισιοδοξία κυβερνητικών παραγόντων και κεντρικών ΜΜΕ , για αλλαγή σελίδας στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις . Ακόμη και το επιχείρημα περί ήρεμου κλίματος, όπως λέει, είναι έωλο, όταν το τίμημα για αυτό είναι να μπαίνουν στο τραπέζι της πολιτικής διαπραγμάτευσης και όχι όπως ευσχήμως λέγεται του πολιτικού διαλόγου, όλες οι απαιτήσεις της Τουρκίας σε θέματα Ελληνικής κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Οι συμφωνίες και τα ΜΟΕ που υπεγράφησαν μαζί με την “Διακήρυξη της Αθήνας” έχουν σαφώς  διπλή ανάγνωση. Με μια επιφανειακή  ανάλυσή τους, εύκολα λέμε  ότι βρίσκονται σε καλό δρόμο. Αλλά οι αίολες διατυπώσεις ενδέχεται  υποκρύπτουν την τάση της Τουρκίας, άλλα να λέει και άλλα να εννοεί, με την αναθεωρητική της ατζέντα να παραμένει αναλλοίωτη. Αντίθετα η Τουρκία θα επικαλείται την υπογραφή μας, για μια σειρά ζητημάτων που αφορούν την δική μας κυριαρχία, όπως τα χωρικά ύδατα ή τον αμυντικό εξοπλισμό των νησιών μας, για να μας οδηγεί στην απραξία, αφού οιανδήποτε παρέκκλιση από τις τουρκικές εξωφρενικές και άκρως υποτιμητικές απαιτήσεις, μπορεί  να βαφτιστεί ως «υπονομευτική και απαξιωτική στο γράμμα και το πνεύμα της Διακήρυξης», θέτοντας «σε  κίνδυνο τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας».