Εθισμός στα online διαδικτυακά παιγνίδια

Το παιδί μου «Ζει» μόνο μπροστά στον υπολογιστή Άλλαξε συνήθειες και συμπεριφορά. Ο φόβος με έχει κυριεύσει… Αυτές είναι οι πρώτες κουβέντες 45χρονης, μητέρας ενός αγοριού 13 χρόνων που αποφασίζει να μοιραστεί δημόσια , μέσω του 98.4, τους φόβους της και τις απορίες της, για την πολύωρη απασχόληση του παιδιού της με ηλεκτρονικά παιγνίδια. Ξέρει άλλωστε ότι το πρόβλημα αυτό αφορά πολλές οικογένειες σε όλη τη χώρα, καθώς επικαλείται στατιστικά στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας –ΚΕΘΕΑ – Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου . «Με κυρίευσε ο φόβος, μουδιάζω, απελπίζομαι και κλαίω όσο βλέπω το παιδί μου, παρά τις όποιες προσπάθειες να το απορροφά ένα διαδικτυακό παιγνίδι που παίζει κι εγώ του αγόρασα. Δεν περίμενα αυτή την εξέλιξη των πραγμάτων. Η ισορροπία δεν κρατήθηκε»… «Τα λόγια, οι παρακλήσεις, οι φωνές και η προσπάθεια να στραφεί αλλού η προσοχή του, δεν έφεραν κανένα αποτελέσματα, πέραν της έντασης που επικρατούσε στο σπίτι»… Έκανε τη μέρα νύχτα, μόνο που η δική του μέρα είχε μερικές ώρες ύπνο σε αντίθεση την υπόλοιπη οικογένεια. Όρια και κανόνες και ασφαλής χρήση του Διαδικτύου- Έτσι μπορείς να κερδίσεις και το στοίχημα.

«Σπρώξτε» τα παιδιά στον «πραγματικό κόσμο» Δεκάδες φαίνεται να είναι οι εκκλήσεις βοήθειας από γονείς που δεν μπορούν να διαχειριστούν με ευκολία παρόμοιες καταστάσεις, προς τη γραμμή Βοήθειας του Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, όπως ο Υπεύθυνος Επικοινωνίας της γραμμής, Ψυχολόγος Γιώργος Κορμάς, αναφέρει στον 984. Μιλά για τις εμμονές που αποκτούν τα παιδιά σε αυτή της ηλικία , το συναισθηματικό τους κόσμο, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και συμβουλεύει: «Εκείνο που θέλω να κρατήσουμε είναι πως τα παιδιά που δίνουν την ενέργεια τους στα διαδικτυακά παιγνίδια , είναι πιο δυστυχισμένα από τ’ άλλα. Το αποδεικνύουν οι έρευνες. Τα παιδιά στις ηλικίες αυτές αποκτούν εμμονές και πρέπει να είμαστε εκεί προκειμένου αυτές να μην παγιωθούν. Η προσοχή μας πρέπει να εστιαστεί στο τι του λέμε και στο τι του προτείνουμε. Όταν του ζητάμε να σταματήσει το παιγνίδι του προτείνουμε και δραστηριότητες που έχουν να κάνουν με τον πραγματικό κόσμο, όπως: φίλους, βόλτες, αθλήματα, χορό, κλπ». Σε κάθε βέβαια περίπτωση, εξειδικευμένες πληροφορίες μπορούν να παίρνουν οι γονείς από τη γραμμή βοήθειας του κέντρου, 09.00 πμ.- 17.00 μμ , στο τηλέφωνο 210 600 76 86.

Σημαντικός ο ρόλος του πατέρα Ο κλινικός ψυχολόγος Νίκος Παπανικολάου, όταν τον ρωτήσαμε για τους φόβους της μητέρας, εξηγεί ότι αυτοί μπορεί να είναι βάσιμοι και πως η οικογένεια ανάλογα με το ιστορικό του κάθε παιδιού – παθολογικά αίτια – ότι θα πρέπει να δραστηριοποιηθεί αντίστοιχα πάντα με τη συμβουλή κάποιου ειδικού. Σημαντικό σύμφωνα με τον ίδιο είναι και οι διακριτοί ρόλοι γονέων – παιδιών. «Δεν μπορούμε να είμαστε φίλοι με τα παιδιά μας. Το σωστότερο είναι να τ’ ακούμε προσεκτικά αντί να προστρέχουμε να βρούμε εύκολες λύσεις που προφανώς δεν θα είναι εύκολες για τα παιδιά» … Επίσης σημαντικό ολοκληρώνει ο ίδιος είναι η από κοινού οριοθέτηση κανόνων με το παιδί και η συνειδητοποίηση από την πλευρά του, με τη βοήθεια του γονιού και του διαδικτύου, ότι οι κανόνες αυτοί θα τηρούνται.