Ελπίδα Τσαμπουράκη : Το φιάσκο του Θ.Χ.Σ. και η καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωδικαστήριο
Written by Γιώργος Σαχίνης on 12 Μαρτίου 2025
Η γεωπόνος- περιβαλλοντολόγος MSc, ειδική στην Επίδραση της Ανθρώπινης Δραστηριότητας στο Περιβάλλον Ελπίδα Τσαμπουράκη, μιλάει στον 98.4 για το νέο φιάσκο του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού και την νέα καταδίκη της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, στο οποίο την οδήγησε η Κομισιόν. όπως εξηγεί, η αναβλητικότητα της Ελλάδας στην ολοκλήρωση του Θαλάσσιου Χωροταξικού της Σχεδιασμού, πέραν της καταδίκης της από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της γενικής αφερεγγυότητας που υποδεικνύει, δημιουργεί επιπλέον πρακτικά ζητήματα.
Ενώ δεν υπάρχει το γενικό πλαίσιο, επιχειρείται αποσπασματικά η χωροθέτηση επιμέρους δραστηριοτήτων εντός θαλασσίων ζωνών. Κάτι τέτοιο δημιουργεί τετελεσμένα, καθιστώντας στο μέλλον αδύνατη μια μελετημένη και σωστά οργανωμένη χωροθέτηση του θαλασσίου χώρου.
Από τον Απρίλιο του 2024, έχει γίνει πλέον ξεκάθαρη η βασική αιτία της αναβλητικότητας της Ελλάδας όσον αφορά την ολοκλήρωση του ΘΧΣ, μετά και την αναγγελία της μελλοντικής χωροθέτησης των δύο Θαλασσίων Πάρκων. Ακόμα και πριν την επίσημη εξαγγελία για τη δημιουργία του Εθνικού Θαλασσίου Πάρκου Νοτίου Αιγαίου, είχαν ήδη διατυπωθεί οι έντονες αντιδράσεις της Τουρκίας, καθώς αυτό θα εκτεινόταν και σε διεθνή ύδατα, ενώ περιλαμβάνει περιοχές και νησίδες που η γειτονική χώρα διεκδικεί.
Όσο και αν η ελληνική πλευρά, από τα πλέον επίσημα χείλη, δηλώνει ότι δε ζητείται η έγκριση της Τουρκίας για το τι μέλη γενέσθαι στην επικράτειά μας, το γεγονός παραμένει ότι η Ελλάδα υπαναχωρεί διαρκώς με ποικίλες δικαιολογίες. Δηλώσεις όπως: ‘’Δεν θα προστατεύσουμε τα θαλασσοπούλια πάνω στα δικά μας νησιά συνεταιρικά με την Τουρκία’’, στην πραγματικότητα μας φέρνουν με την ‘’πλάτη στον τοίχο’’, ανοίγοντας ενδεχομένως, το δρόμο ακόμα και για συνδιαχείριση πόρων ή και περιοχών του Αιγαίου, καθώς στην οδηγία – πλαίσιο για το ΘΧΣ, όχι μόνο προβλέπεται αλλά και ενθαρρύνεται η συνεργασία με γειτονικές χώρες που μοιράζονται θαλάσσια σύνορα, τόσο εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και με τρίτες χώρες.
Και ενώ ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός δεν προβλέπεται, ούτε επιτρέπεται να εφαρμοστεί με αποκλειστικό σκοπό την άμυνα ή την εθνική ασφάλεια και δεν θίγει τη δικαιοδοσία των κρατών μελών επί των θαλασσίων υδάτων, για την Ελλάδα εκ των πραγμάτων έχει και ιδιαίτερη γεωπολιτική σημασία. Άραγε, το έχουν αυτό κατά νου αυτοί που δηλώνουν πως ο ΘΧΣ δεν αφορά κυριαρχικά δικαιώματα, διαβεβαιώνοντας ότι η διαδικασία για κατάρτιση και εκπόνηση δεν συνδέεται με οποιαδήποτε γεωπολιτική αναφορά και δεν έχει να κάνει με ζητήματα με άλλες χώρες αλλά αφορά ένα αμιγώς τεχνικό δικό μας ζήτημα, ή όταν τελικά αποφασίζουν το πάγωμα της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου, με ορατό τον κίνδυνο να πληρωθούν μεγάλα ποσά ως ρήτρα στην εταιρεία που είχε αναλάβει το έργο;