Στ. Λυγερός : Ελλάδα – Γεωπολιτικη – Εσωτερικές εξελίξεις με φόντο το ΚΙΝ.ΑΛ

Ο επικεφαλής του slpress.gr  Σταύρος Λυγερός, μίλησε σήμερα στον 98.4 για το κλίμα μέσα στο οποίο συναντάτε στο Σοότσι με τον Πούτιν , ο Έλληνας Πρωθυπουργός, με φόντο το μεγάλο κάδρο των σχέσεων σε ένταση ΗΠΑ- Ρωσίας με επίκεντρο την Ουκρανία, μία ένταση που ατυχώς, όπως λέει, δείχνει τις ΗΠΑ να στέλνουν στην αγκαλιά της Κίνας την Ρωσία για ένα υπερ-δίπολο ισχύος. Όπως είπε, η  συνάντηση Μητσοτάκη-Πούτιν πραγματοποιείται σε μία ειδική συγκυρία όχι μόνο για τις διμερείς σχέσεις, αλλά και για τις ευρύτερες σχέσεις της Δύσης με τη Ρωσία, που έχουν διολισθήσει σε νεοψυχροπολεμικό κλίμα. Οι ελληνορωσικές σχέσεις ποτέ δεν αποκαταστάθηκαν ουσιαστικά μετά το τραύμα που τους είχε προκαλέσει ο Κοτζιάς το 2018 κι όλα δείχνουν πως δεν θα αποκατασταθούν ούτε τώρα. Προφανώς, αμφότερες οι πλευρές θα προσπαθήσουν να λειάνουν τις γωνίες, αλλά είναι σαφές πως η ετεροβαρής ισορροπία που παραδοσιακά τηρούσε η Ελλάδα έναντι της Δύσης και της Ρωσίας έχει πλέον ανατραπεί.

Δύο είναι οι λόγοι: Ο πρώτος είναι η ένταση που επικρατεί στο ουκρανικό μέτωπο, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Αθήνα έχει ταυτιστεί με την αντιρωσική γραμμή Ουάσινγκτον-ΝΑΤΟ. Κι αυτό όχι μόνο στη ρητορική, όπως φάνηκε και από την ομιλία του Έλληνα υπουργού Άμυνας στο ΝΑΤΟ, αλλά και με τη νέα ελληνοαμερικανική συμφωνία για την παραχώρηση στις ΗΠΑ πρόσθετων στρατιωτικών διευκολύνσεων, οι οποίες στρέφονται σαφώς εναντίον της Ρωσίας. Διπλωματικές πηγές στην Αθήνα, μάλιστα, θεωρούν πως το τηλεφώνημα του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών προς τον Έλληνα πρωθυπουργό είχε ως κύριο θέμα την επίσκεψη Μητσοτάκη.Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η Μόσχα, παρά τις κατά καιρούς τριβές και τις αποκλίσεις συμφερόντων σε επιμέρους μέτωπα (Συρία, Λιβύη, Κριμαία) προσδίδει στρατηγικού χαρακτήρα σημασία στην ειδική σχέση που έχει αναπτύξει με το καθεστώς Ερντογάν. Κι αυτό, επειδή για το Κρεμλίνο μετράει περισσότερο η “μεγάλη εικόνα” από τις επιμέρους τριβές, δηλαδή το ρήγμα που έχει προκληθεί στις σχέσεις Τουρκίας-Δύσης.Η ελληνική διπλωματία έχει επενδύσει σ’ αυτό το ρήγμα, προσδοκώντας να μετεξελιχθεί σε ρήξη, ώστε η Ελλάδα να αναδειχθεί σε “χώρα πρώτης γραμμής”, δηλαδή σε προπύργιο της Δύσης στην Ανατολική Μεσόγειο. Η προσδοκία αυτή, αν και δεν είναι αβάσιμη, προς το παρόν παραμένει προσδοκία. Είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ δεν θέλουν να χάσουν την Τουρκία και γι’ αυτό αποφεύγουν να τραβήξουν το σκοινί, θεωρώντας ότι τα πράγματα θα αλλάξουν και η Τουρκία θα επιστρέψει στο “δυτικό μαντρί” όταν θα φύγει από την εξουσία ο Ερντογάν.Προς το παρόν, λοιπόν, η Ελλάδα δίνει πολλά στις ΗΠΑ, χωρίς να παίρνει σοβαρά ανταλλάγματα ούτε στο διπλωματικό επίπεδο, ούτε στο στρατιωτικό-αμυντικό , αφού θεωρείται περίπου ως δεδομένη. . Και εάν θεωρήσει κάποιος πως η αμερικανική βάση στην Αλεξανδρούπολη είναι παράγοντας αποτροπής τουρκικής επιθετικής ενέργειας στη Θράκη, αυτό προκύπτει ως αποτέλεσμα κι όχι ως αμερικανική παροχή στην Ελλάδα.

Ο Σταύρος Λυγερός, μίλησε και για τις εσωτερικές εξελίξεις με φόντο τα εσωκομματικά του ΚΙΝ.ΑΛ , σημειώνοντας πως σε κάθε περίπτωση το 2022 είναι η πιθανότερη εκλογική χρονιά και πάντως οι εκλογές θα γίνουν όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αντιληφθεί ότι αρχίζει να πέφτει η εκλογική επιρροή του κόμματος πριν αυτή ψαλιδιστεί. Για το ΚΙΝ.ΑΛ , τόνισε ότι αν και με την κάλπη δεν κλείνεις συμφωνίες, εντούτοις είναι πασιφανές ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης θα είναι μάλλον ο μεγάλος νικητής και της δεύτερης Κυριακής και ο νέος Πρόεδρος. Εντούτοις , παρά την αδιαμφισβήτητη  οργανωτική του ικανότητα και ταλέντο στο εσωτερικό του χώρου, αναρωτήθηκε αν μέχρι σήμερα οι πολίτες που τον στηρίζουν έχουν κρατήσει  κάτι από ένα καθαρό πολιτικό του λόγο, κάτι που να έχει μείνει ως δική του πρόταση, πέραν του γνωστού , όπως είπε, κομματικού λόγου. Είναι σαφές , τόνισε ο Σταύρος Λυγερός, πως ένας άνθρωπος που για την ώρα είναι «πολιτικά άλαλος» ως επόμενος Πρόεδρος δεν καλείται απλά να διαχειριστεί τα κομμάτια του χώρου, αλλά να επιδείξει πολιτική ικανότητα να αναγεννήσει αυτό το χώρο, κάτι για το οποίο προς το παρόν, σημείωσε ο Σταύρος Λυγερός, οι ενδείξεις δεν είναι αισιόδοξες.