Θ. Αλεξίου : Λάθος η Ιατρικοποίηση της Δημόσιας Υγείας για την Covid-19

O Καθηγητής Θανάσης Αλεξίου, στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, μιλώντας στον 98.4 , σημείωσε πως άλλο πράγμα είναι η δημόσια υγεία (Public Health) και άλλο πράγμα η ασθένεια. Επομένως η ιατρικοποίηση (τεχνοκρατική διαχείριση) ενός προβλήματος δημόσιας υγείας, συνιστά οιονεί πολιτική διαχείριση της επιδημίας, καθώς απομονώνεται από τις κοινωνικές, πολιτικές και πολιτισμικές του συνδηλώσεις (κατανομή πόρων , κοινωνικές αντιλήψεις για την υγεία κ.λπ.) ενώ πολλά είναι και τα μεθοδολογικά προβλήματα γύρω από τη συλλογή, αξιολόγηση των δεδομένων. Όπως είπε ο κ. Αλεξίου, ακόμη πιο σοβαρό είναι το ζήτημα της επιστημονικής και κοινωνικής νομιμοποίησης της Επιτροπής (ή των Επιτροπών) για τον κορονοϊό . Πέρα από την ειδική γνώση και τη τεχνογνωσία διαχείρισης (των λοιμοξιωλόγων, των γιατρών, των τεχνοκρατών κ.ά.), καθόλα αναγκαία, αυτή δε διαθέτει ούτε διεπιστημονική γνώση του προβλήματος, αλλά ούτε κοινωνική νομιμοποίηση. Λείπουν εκπρόσωποι ομάδων πολιτών (ασθενείς, εργαζόμενοι στην υγεία κ.ά.). Ωστόσο οι προτάσεις της Επιτροπής δε περιορίζονται μόνο στην επιδημία, αλλά υποδεικνύουν έμμεσα τρόπους κοινωνικής συμπεριφοράς (βλ. ατομική ευθύνη, ενοχοποίηση συμπεριφορών κ.λπ.) , επηρεάζουν τον κοινωνικό ψυχισμό (παιδιών και ενηλίκων κ.ο.κ.) ενώ διευρύνουν το βιοπολιτικό ελέγχου του κοινωνικού σώματος. Επομένως η Επιτροπή δε μπορεί να αξιολογήσει επιστημονικά, ούτε τις κοινωνικές επιπτώσεις της κρίσης, που προκαλούν τα μέτρα που προτείνει (“διακινδυνεύσεις”), ούτε να ποσοτικοποιήσει το τίμημα της κοινωνικής απομόνωσης και του “ιδρυματισμού”, αν θέλουμε η κοινωνία να διατηρηθεί και να αναπαραχθεί ως ολότητα και όχι σε κομμάτια.